1. 1.
    0
    çocukluk işte... o 100 gramlık plastik toplara, hayatın acımasızlığını o yaşta sanki biliyormuşcasına yapılan hunharca vuruş. o topun bir sağa bir sola, hayatın içinde kaybolan bir bireyin savrulması gibi gidişi...

    bir de bu vuruşun acılı versiyonu var ki düşmanıma vermesin
    tam dayak yenilecek ortamdan kaçarken yenilen bir tekme, sivri bir ayakkabı burnunun, deliğin bir kaç santim üzerine isabet etmesi ve eli belinde koşan bir çocuk... hep acıklı hatıralar bunlar.
    ···
   tümünü göster