içimde bir nefretle yaşıyorum

ben çok kolay mod değiştiriyorum bukelemun gibiyim amk ne bileyim düşünmek istemiyorsam kapatırım konuyu ama ne bileyim zaman geçiyor o toprakla bütünleşiyor tabiki ben unutmuyorum unuturmuyum lan meleğimi canımı onunla geçen zamanlarımı hiç unutmam kültür parkta önüne cıkan çocuga vurmamak için düşmüştü kendine hiç bakmadan gidip çocugu incelemişti birşey var mı diye lan ben sok oldum kucakladım bunu bana bağırıyor cocuk orda kaldı diye ama beyler dizlerini görseniz lan garip oldum amk kücük bir kafe vardı dedim abi böyle böyle pansuman için oksıjenlı su fılan lazım ılk yardım cantasını getırdı pantolonun dizleri param parca lan deydırsem bagıracak bunun agzını kapatıp bır bastırdım ama benımde içim yandı amk sefkat nedır bilirim anneler kadar olmasada beyler gözlerinden iki damla yaş aktı ben öldüm dedim amk boynuma sarılısı var lan huzur buydu amk o vardı baska bırı olursa namert olacaktım ki hala olmayacak ben söz verdim ona çünkü