1. 26.
    +1
    @37 bazen alabildiğince çığlık atıp ağlamak bildiğin çocuk gibi ağlamak geçiyor içimden ama bunu yaptığımda beni bir gömlekle bir hastaneye zütürebilirler toplum baskısını yaşıyoruz yada yaşatılıyoruz bence boşluktayız elelalem neder diyip birşeyler yaşayamıyoruz bunu ben ilk okul yıllarımda mahallede top oynarken anladım çocukluk ölümsüzdü isyanlar o zamanlar başladı neden oynayamam lan diyerek topunuzu keserım dıyen yaslı lavuklar yuzunden dikenlı topraklarda top kosturup sonra üstümüz eve pis geldiğinde annemin sevinciyle birde temizlik iç güdüleriyle bağırmasıyla ayıktım duruma biz ne yannan yıyoruz lan diye
    tekrar sorayım biz bu dünyada ne yannan yiyoruz
    ···
   tümünü göster