ağlamaklı gerçek capsli hikaye

yarım saat bekledim
belki içine doğarda pencereden aşağıya bakar diye
yok sevgi koyim
bu arada yarım saat hareketsiz kaldığımdan bacaklarımın soğunda etkisiyle uyuştuğunu fark ettim
biraz daha beklersem soğuktan donucağımı anladım ve sedaya mesaj attım
-evinizin altındayım
sedayı tanıdığım için en kötü ihtimalle mesaja cevap vericeğini biliyordum
-çocukça işler yapma bu soğukta ne yapıyorsun dışarıda
-üşümüyorum merak etme
-merak etmiyorum
-aşkın ısıtıyor üşümüyorum
-iyi
bak amk bak kezbana bak
-nasılsın
konuşmaya çalışıyordum bu şekilde bana ne kadar kızgın olduğunu öğrenicektim
cevap vermedi.
ikinci mesajı attım
-cevap verene kadar burda bekliycem haberin olsun soğuktan donarsamda senin yüzünden
-evine git
-affedicek misin
-hayır
-hiç ihtimal yok mu
-affedemem
affedemem demişti yani affetme ihtimali vardı sırada benim binliklerim vardı
-affetme ihtimalin varmış o zaman beklerim
-affetmiycem
-o zamanda soğuktan donana kadar beklemeye devam ederim
o sırada odasının perdesi aralandı ve dünyanın en güzel iki gözü bana baktı
muhtemelen gerçekten bekliyor muyum diye kontrol etmek için bakmıştı
ikinci mesaj attım.
-çok özlemişim
-abdullah böyle yaparak hiç bişey elde edemezsin bitti bu iş
bense onu hiç takmıyor binliğimi konuşturmaya devam ediyordum
-seni çoook seviyorum
ve birden yağmur başladı
kısa sürede sırıksıklam olmuştum
ve seda cevap vermeyi kesmişti
10 15 dakikada bir perdeyi aralıyor ve hala aşağıdamıyım diye kontrol ediyordu sadece
ama benim yukarı bakmaktan boynum tutulmuştu amk