1. 1.
    0
    Neyse arkadaşlar fazla uzatmayayım konuyu, birkaç gece daha böyle devam etti konuşmalarımız. Ben artık reelde görüşmek istiyordum ama bir türlü söyleyemiyordum. Utangaçlık her zamanki gibi zihnimin baş köşesinde. O dayanamadı artık, senin kameranı yaptıracağın yok, ne zaman görecem ben senin yüzünü dedi. Aşık olduğu adamı hiç görememiş olmak kim bilir ne kadar acı vericidir. Tam cesaretimi toplayıp reelden görüşelim diyecekken o söyledi niyetini, ertesi gece taksimde bir barda randevu verdi, gecenin o saatin de taksimin o pis sokağında ne işi olabilirdi bir kadının. Ben onu her haliyle kabul etmeye hazırdım. Ama bazı sorular aklımı kemirmeye devam ediyordu, bu da onlardan biri oldu.
    ···
   tümünü göster