orada durmuş noel ağacını süslüyordu ben de

Joe Ball’un suçlarını itiraf etmesinden 60 yıl sonra, olanların kesin bir kaydını bulmak çok zor. Zamanında araştırmayı yapmış kişilerden kimse hayatta değil ve bölge yetkililerinin elinde hiçbir dosya veya yazılı belge yok. Eğer Austin Chronicle yazarı Micahel Hall’ın inadı olmasaydı, anlatılacak, en azından ayrıntılı, bir hikaye olmayacaktı. 2002 yazı boyunca Hall hala hayatta olan tanıkları, bağlantısı olanları ve Joe Ball hakkındaki her detayı araştırdı. 1 Temmuz 2002′de Texas aylık dergisinde yayınlandı. Onun topladıklarıyla ve daha önceden varolan raporlarla Joe Ball’un hayatı ve suçları hakkında mantıklı bir öykü oluşturmak mümkün oldu. Çoğu Texaslının aslında Joe’nun kaç kişi öldürdüğü veya cinayetleri ne zaman işlediği hakkında bir fikri yok. Tek bildikleri ismi ve hakkında duydukları hikayeler. Gece anne-babaların yatağa girmeden anlattıkları veya bir kamp ateşinin etrafında anlatılan masallar gibi. Belki suçlarının vahşetinden dolayı veya davaların ortak yönleri Joe Ball ismini unutulmaz kıldı. Çoğu korku filim sevenleri Tabe Hopper’ın ünlü “The Texas Chainsaw Massacre” filmini görmüştür. Tabe Hopper’ın ikinci filmi “Eaten Alive” biraz daha gerçeklere uygundu. Film çıldırmış texaslı bir otel sahibini anlatıyor, müşterilerini, aralarında sevimli bir hayat kadını da vardı, arka bahçede beslediği timsaha yediriyordu. Elbette bu sadece bir tesadüf değildi, büyük ihtimalle Bay Hopper çoğu Texasli gibi Joe Ball ve kurbanlarına yaptıklarından etkilenmiştir.