1. 1.
    +2
    1 sene kadar evde dinlendim.. fizik tedavi gördüm..sol bacağımı güçlendirmeye çalıştım iyileştirmeye çalıştım.. artık deneme vakti geldiğinde bir halısaha maçına katıldım..ilk başlarda top o kadar yabancı geldi ki sanki başkasının bacağını sallıyorsunuz başkasının ayağıyla vuruyorsunuz.. daha kendimi yeni yeni bildiğimden futbolu unutması kolay oluyor.. neyse maçta kendimi alıştırmaya çalışıyorum alıyorum veriyorum pas yapıyorum falan ama şut çekemiyorum.. hem korkuyorum hem güvenemiyorum kendime.. daha yaş 16..maçtan çıktım.. bir yere oturdum.. annesini pazarda kaybetmiş çocuk gibi içli içli ağlamaya başladım.. boğazım kilitleniyor sanki..o an bir karar verdim ben vazgecmeyip futbol oynayacaktım futbolcu olacaktım..
    ···
   tümünü göster