inişli çıkışlı futbol hikayem

abilerden ayrıldık. emre buğra ben trenle heidelberg üzerinden wiesloch'a gittik ( emrenin oturduğu sandhausenden büyük camisine gittiğimiz şehir) ve tren garından 5 dakika uzakta olan camiye gittik. gençler ilk geldiğimizdeki günden beri hiç yerlerinden kıpırdamamışcasına aynı yerde 10-15 kişilik bir grupta oturuyorlardı. bizde yanlarına gittik selamlaştık felan. o an almanlardan gördüğüm haksızlıktan dolayı içimde doğan kin, üzüntü ve vatan hasreti karışımındaki bir hisle abdest alıp ikindi namazını kılmaya karar verdim. buğra cünüpmüş amk kaldı dışarda. kıldım namazı baya dua ve beddua ettim ardından çıktım dışarıya buğra süper anlaşıyor heriflerle 40 yıllık arkadaşlarıymış gibi bunlara hikaye felan anlatıyor. hava kararınca müsade isteyip kalktık emrede bize eşlik etti otobüs durağınaca teşekkür ettik buna tabi adamlarla buluşmayı ayarladığı için.

neyse tesislere vardık buğra odaya çıktı. volker kulüp binasının önünde dolanırken gördü beni ve yanına çağırdı cezamın bittiğini ve gelecekte benim gibi bir oyuncudan böyle uygunsuz hareketler görmek istemediğini dile getirdi. olayı unuttum bile felan diye taşak geçercesine geçiştirdim. yarın yeniden takımla antrenmana katılabileceğimi söyledikten sonra girdi binaya bende odama çıktım. buğra duştan çıkmış saçlarını kuruluyordu bende gibtir et yarın sabah girerim duşa diye girdim yatağa direkt. sonra aklıma wasserturm'un önünde gördüğüm geldi

-- bugün wasserturmun önünde içtiğin neydi lan?
• * neden bahsediyorsun?
-- olum taşak geçme ne zamandır sigara içiyorsun?
• * yav sorma 1-2 ay oluyor emre bini alıştırdı
-- yol yakınken dön bak futbol hayatını söndürür
• * yav he he