sübyancılığın toplumda ki yeri

Ben altı yaşında bir kız iken Nebî sallallahu aleyhi ve sellem beni akd ve nikâh eylemişti Üç sene sonra biz medîneye hicret ettik. Hâris ibn-i Hazrec oğullarının menziline indik. Müteâkıben ben, sıtmaya tutuldum. Bu cihetle saçım döküldü. (Hastalıktan kurtulduktan sonra) saçım gürleşti, uzayıp omuzlarıma döküldü. Bir kere ben, arkadaşlarımla berâber salıncakta oynarken annem Ümmü Rumân bana doğru geldi ve beni çağırdı. Ben de annemin yanına geldim. Beni ne edeceğini bilmiyordum. Annem elimi tuttu. Tâ evin kapısı önün (e geldiğimizde ora) da beni durdurdu. Ben de yorgunluktan kaba kaba soluyordum. Nihâyet soluğum biraz yatıştı. Sonra annem biraz su aldı. Onunla yüzümü, başımı sıvazladı. Sonra beni eve koydu. Evde Ensârdan birtakım kadınlar hazır bulunyordu bunlar bana hayır ve bereket üzere geldin hayırlı kısmet getirdin diye alkışla dılar annem beni bu kadınlara teslîm etti bunlar da benim kılığımı kıyâfetimi düzlediler ve resûlullaha teslîm ettiler. Beni hiçbir şey sıkmadı. Ancak Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellemi habersiz görünce sıkıldım. (Resûlullah bir sedir üzerine oturmuştu. Yanında Ensâr erkeklerinden, kadınlarından oturanlar vardı. Beni Resûlullah yanına oturttu). Ensâr kadınları beni Resûlullah`a takdîm ettiklerinde ben dokuz yaşında bir kızdım.

afedersiniz beyler dayanamadım