fakirlik

ahhh ahhh nerden çıktı ki bu fakirlik
ulan o kadar fakirdim ki lise zamanlarında hani sizin bildiğiniz liseliler var ya anan zaa diyip sütünü içen işte ben öyle değildim amk... her gün köyden okula gitmek için çamurlu yollarda otobüs beklerdim. arkadaşlarım beden derslerinde 40 çeşit kıyafetleri olurken ben hep aynı şeyi giyerdim hep de dalga geçerlerdi benimle. yıkamıyorsun hiç bu kıyafetleri diye..
ulan kız arkadaşım olmuştu bi ara sırf kola ısmarlayamadım diye terk etti beni. param olsaydı rahmetli anneme istediği o yazmadan alırdım ...
herkes mezuniyet töreninde şekilli şekilli giyinirken benim okul formasıyla gidip hocanın böyle gelmeye utanmıyorsun dediği yıllardı işte fakirlik... şimdi param var mutluyum ama unutulmuyor beyler o günler unutulmuyor işte keşke unutulsa... çocukluğum otobüs beklerken zengin binlerinin arabayla giderken bana hareket çekmesiyle geçti. kimdi göremezdim onları karanlık camlardan sadece eksoz kokularını solumak kalırdı bana hey gidi hey