ateistler bu kuran ayetini açıklasınlar

evren hakkinda bugun yeni kesfedilenlerin 1400 yil once bildirdigi iddialarina yol acan ayet .

benzer iddialar enbiya 30 icin de yapiliyor, uzeine bir de mucizeymis gibi empoze ediliyor. malesef gercekler biraz farkli, ama kabul etmesi zor.

sümer inanışına göre başlangıçta gök ile yer birdi. daha sonra gök ile yer tanrılar tarafından ayrılmıştır. sümer inanışında evrenin kökeni şu şekilde açıklanır:başlangıçta ilksel deniz vardı; kökeni veya doğuşu konusunda bir şey söylenmemektedir, sümerler onu her zaman varmış gibi düşünmüş olabilirler.ilksel deniz gök ile yerin birliğinden oluşan kozmik dağı vücuda getirdi.tanrılar insan biçiminde kişileştirildiğinde, anu (gök) eril, ki (yer) dişildi. onların birleşmesinden hava tanrısı enlil doğdu.hava tanrısı enlil yerden göğü ayırdı ve babası anu göğü ele geçirirken, enlil annesi ki'yi, yeri, ele geçirdi. enlil ile annesi ki'nin birleşmesi- tarihsel devirlerde ninmah, "yüce kraliçe", ninhursag, ("kozmik dağın kraliçesi"; nintu, "doğurgan kraliçe" gibi çeşitli adlar verilen tanrıçayla özdeşleştirilmiş olabilir- evrenin düzenlenmesini, insanın yaratılışı ve uygarlığın kuruluşunu başlattı.

mısır mitolojisinde de benzer sekilde başlangıçta evrenin kaosun kara sularıyla dolu olduğuna inanırlardı. ilk tanrı, re-atum, aynı mısır karasının nil'in taşan sularından her sene ortaya çıkışı gibi sudan (yükseldi ve) ortaya çıktı. re-atum'dan şu(hava)ve tefnut (nem) ortaya çıktı. şu ve tefnut'un iki çocuğu olduğu zaman dünya yaratıldı: nut (gök) ve geb (yer).

ayni oyku kuran' da nasil geciyor bakalim:

"inkar edenler, göklerle yer bitişikken, bizim onları ayırdığımızı ve diri olan her şeyi sudan meydana getirdiğimizi görmediler mi? hâlâ inanmayacaklar mı?”( enbiya, 21/30

goruldugu gibi birkac ortak nokta var. birincisi hayat hep sudan koken aliyor. ıkincisi ise, yer ile goklerin birbirinden ayriliyor olusu. donem anlayisi ile uygun, cunku o donemde bilinen evren yer ve gok ile sinirliydi. yildizlar ve diger gok cisimleri ise sadece gokyuzunu susleyen kandillerdi. hatta kuranda yer kelimesi tekil iken, gok degil gokler kelimesi kullanilir. yani o donem icin sadece "yer" ve onun uzerinde "kubbe" olarak var olan, adeta direklerle yukseltilmis "gokler"(ki hep yedi kat olusumdan bahsedilir).

cok sevdigim bir videoyu yeri gelmisken paylasarak konuya devam etmek istiyorum:

http://youtu.be/36o6rnxcyf0

4500 yil oncesine ait misirdan da, 3500 yil oncesinin babilinden de boyle bir evren anlayisi beklemiyorum tabii*. benzer sekilde 1400 yil oncesinin araplari da fazlasini bilmiyordu.

fakat gunumuzde biliniyor ki, evren 13 milyar yasindayken dunya sadece 4.5 milyar yildir mevcut. dunya basindan beri yoktu, evrenden cok sonra olustu.