panpalar yıkılmış durumdayım lan

size de oldu belki. ama bu kadar oldu mu bilmiyorum. oturdum saçılan kahvenin üzerine sadece. zaten ayağa kalkamazdım. küçümser bi gülümseme gördüm ama daha önce annemden başka kimsenin gülümsemesi benim farkımda olmamıştı. arkadaşım geldi hemen ne oldu dedi. daha ses tonunu hiç duymadım bi umut dedim ama kalbim kaldırabilir miydi? çok riskliydi be. gerçekten çok riskliydi. kulaklarım belki duymak istemezdi ondan sonra sonsuza kadar. belki de ölürüm dedim. çünkü kalbimi durduramıyordum lan. lisede kanı kaynar insanın lafı çoğu için geçerliyken benim için bu hiç olmadı. size içimden geçtiği gibi anlatıyorum. o zamana kadar kadınları sadece neslin devamı olarak görüyor ve buna gerek bile duymazdım. evlenmek benim için zaman kaybı ve yapılacaklarımın önünde bi engel olurdu sadece)