1. 26.
    0
    Bu yüzden sürekli tartışmalar çıkıyor, sürekli kısa süreli ayrılıklar yaşanıyordu. Abartısız söylüyorum şu 3 senede, yaklaşık 100 kere ayrılıp barışmışızdır. Dayanamıyordum çünkü. Sürekli pes edip sonradan pisman oluyordum.
    Elimde değil çünkü. Kolay değil böyle birşey, kendinizi benim yerime koyup düşünün bir.
    Şöyle bir örneklendirmede bulunayım. Bana aşırı kızgın oldugu bir zamanda okulunun çıkışına gitmiştim. Kız lisesiydi, haliyle heryer kızdı. Otobüse bindi, bende arkasından bindim. Ayakta giderken konuşmaya çalışıyordum. Ama nafile. Yüzüme bile bakmıyordu. Eve gelmeden bir durak önce benden kurtulmak düşüncesiyle hemen aşağı indi. Bende kapı kapanmadan hemen arkasından indim. Arkasından yürümeye başladım. O beni takamdıkça, kendimi kızları rahatsız eden dızo, keko veyahut hırbolara benzetiyordum. Eve yürürken aramız biraz açıldı mesafe olarak, o sırada yukarıda bahsettiğim dızolardan 2 kişi girdi. Konuşmalarına şahit oldum. Etek giymişti o gün. Onunla ilgiliydi. Elimden birşey gelmiyordu çünkü elemanları tanıyordum. Emanetsiz dolaşmayan insanlardı. Sineye çekmiştim. Eve gittiğinde ona çorap giymesini söyledim eteğin altına.
    Ama yukarıda söylediğim gibi, hiç bir sözümü dinlemiyordu ki..
    ···
   tümünü göster