inananlar ve ateistlerin çatışma paradoksu

ben müslümanım , hiç birinin anasını küfür etmem , hepsi insandır. hepsi kendi görüşünün doğruluğunu bildirerek konuşsa umrumda değil ,
ama adam ateizmi savuncak , kurandan örnek veriyo. şu ayetin şurasında şu varmış. burda bu varmış. duyuyolar sağdan soldan. gerçeğini söylüyosun amaaaaa şu şöyle. ya kardeşim sen inanmadığın bi dinin kitabının eğrisini doğrusunu örnek veremezsin. sen kendi doğrun nerden geliyosa , kaynağı neyse onu sunman lazım. dersin ben helvayı çok seviyorum ona tapıyorum sonra yiyorum. afiyet olsun napalım. bide hararetli yazıyolar böyle. sanki biri okuyunca " haaaa doğruymuş lan harbiden islamdan çıkayım "
yaşı küçük gençlere oyun gibi geliyo herşey. kimisi öfkesinden , kimisi müslüman ama sivrilip göze batıcak ya , normalde açtığı bi başlık , girdiği entry giblenmiyo ya , sivrilip göze batıcaklar. iyi veya kötü cevap alması umrunda değil. sırf onu biri giblesin.
çoğunuzdan büyüğümdür , size tavsiyem manevi değerlerinizden kopmayın. küfür etmeden , hakaret etmeden de düşüncelerini karşıya aktarabilirsin. önce insani değerlerinizi koruyun , sonra ateistte olursunuz müslümanda. önce saygı.