ramazan boyunca her gün iki hayat dersi

dağ evinde oturan bir çocuk vardı. vadinin öte tarafındaki bir evi çok merak ediyordu.

çünkü evin pencereleri, her akşam altın renginde parlıyordu.

bunun bir altın parıltısı olduğuna iyice inanan çocuk, vadinin ötesindeki o eve gitmeye karar verdi.

yol uzun ve meşakatli olduğundan, akşam olunca uyuyakaldı. ertesi sabah erkenden gitmek istediği eve vardı. fakat bir de ne görsün, ev alalade bir evdi. pencereleri uzaktan sandığı gibi altından değildi ve artık parlamıyordu.

hayal kırıklığı içinde, kendi evine dönmeye hazırlanırken birden bire hayretle durdu. şimdi vadinin öte yanında, pencereleri altından yapılmış gibi, kendi evinin parladığını görmüştü.

çıkarılacak ders: insan, çoğu zaman sahibi olduğu nimetlerin farkına varamaz. bu durumu farkedecek akla, görecek göze, değerlendirecek fikre ihtiyaç vardır.