1. 26.
    0
    neyse devam ediyorum ben. dinleyen herkese teşekkür ederim. sosyalleştiğim, rahat olduğum tek ortam inci işte hepiniz panpalarımsınız lan.
    Lisede okul bitince koşa koşa eve giderdim ben. diğerleri kahkaha ata ata bi cafeye dönerci vs. vs. gibi yerlere gidip yiyip içerlerdi zaman geçirirlerdi. ben evde oturup televizyon falan izlerdim. birkeresinde sınıftakiler yine tenefüste konuşuyolardı çıkışta şuraya gidelim falan diye 5-6 kişi işte sınıfın sosyal binleri. ben de aralarına girme çabalarındayım onları dinliyorum falan tabii görmezden geliyolar yüzümüze bakan yok. neyse konuşuyolar falan arada bir sessizlik olunca bir şey söylüyorum kimse giblemiyo. benimde içimden heralde bu sefer gidebilirim onlarla diye düşünüyorum. neyse çıkışta toplandı yine bu huur çocukları gidiyolar bende takıldım bunların peşinde grup halinde yürüyoruz. dışardan bakınca onlardanmışım gibi gözüküyorum ama huur çocukları görmezden geliyolar tabii. yemek yiyeceğimiz yere geldik ben dahil 7 kişiyiz masa 6 kişilik herkes bir yer kaptı ben gib gibi ayakta kaldım. etrafa baktım sandalye varmı falan diye sandalye buldum bu sefer masada yer yoktu. huur çocukları ben yokmuşum gibi davranacaklarya hemen boş boş konuşmaya başladılar kendi aralarında. beni görmemek için sırf. içimden vay amk bu kadar mı binsiniz dedim. hepsi siparişini falan verdi ben de utancımdan sıvışıp gittim ordan. O gün ne kadar değersiz birisi olduğumu bir kere daha anlamıştım işte.
    ···
   tümünü göster