inananlar ve ateistlerin çatışma paradoksu

ateistler yaratıcının olduğuna dair yüzde yüz somut delil arıyorlar. görmeden inanmam kafasındalar. bu yüzdendir ki , dünyaya insanların imtihan için getirildiklerinin farkına varamıyorlar. yüzde yüz , sana anlatabilecek somut bir delil olsa herkes yaradana inanırdı . yada yaratıcının olmadığına dair ateistlerin %100 kanıtı olsaydı herkes ateist olurdu. ama öyle bir şey yok ... (Özet: Yaratıcının olduğuna dair %100 somut bir delil olsaydı imtihanın anlamı olmazdı)

kafirle , inanan insanın farkı ortaya çıkmazdı. çünkü ; herkes ister istemez inanmak zorunda kalacaktı. şimdi diyeceksin ki yaratıcı yarattığı kullarını neden cezalandırmak istesin , madem %100 inanılır bir kanıt verseydi herkes inansaydı. fakat , yaratıcı insanlara has bir irade bahşetmiş. yani inanmak ve inanmaktaki tercihin sorumlusu sensin ! (özet: insanoğluna bahşedilmiş bir irade var ! ki bu yüzden sen meleklerden ve diğer varlıklardan üstün kılınmışın . yoksa yüzün suyun hürmetine değil tabi ki amk.)

inanmak veya inanmamak tercih ve inanç konusudur. karşındaki kişiye ne anlatırsan anlat yüzde yüz bir delil sunmuş olmazsın. söylediğin herşey nasıl inandığına bağlıdır. ki ateist ve inananların arasındaki çatışmanın paradoksu bundan kaynaklanmaktadır.

edit:

kendi aramızda bi mevzu , sizlik bişi yok gelmeyin boşuna ateisler hehe

namaz türkçe kılınabilir mi