dinleyen varsa bende bir hikayemi anlatıyorum

Akşama doğru uyandık daha doğrusu zeynep uyandırdı bu akşamda burdayız kaçarın yok dedi olmaz annemleri görmem lazım dedim uzatma nükleer lütfen dedi. peki dedim mecbur sen annenleri gör yemek yeme gel ben yapıcam yemek sen eve geleceksin kapıyı ben acıcam sana hazır masaya oturacaksın dedi. kafamı kaldırdım yakma evi daha taksiti bitmedi dedim salak ya dedi güldü. kalktım dedem yüz kere aramıs amk hayırdır dıyıp giyinip cıktım evden dedemlere geçtim. Babaocağımı dersiniz ata evimi bilmem ama ben ne zaman konağın o demir kapısından içeri bahçeye girsem kendimi dokunulmaz his ederdim burda bana hiç bişe olmaz derdim. yine öyle diyerek gidiyordum ama tek fark vardı cidden artık kendimi misafir olarak his ediyordum... Neyse Konağa girdim üst kata cıktım kadriye teyze deden cok kızgın sana dedi. sen onu bunu boş ver su böreğinden var mı midemin sultanı dedim var deli uşak var dedi güldü ondan bana sarsana biraz giderken zütürim be dedim tamam deli oğlan git dedenin kalbini al hadı sen dedi tamam midemin sultanı dedim güldüm. ( kadriye teyze taa babamı buyuten kadın nerdeyse. türkiyeyi gezdim beyler her yere gittim karış karış dağ bayır ova yayla köy kasaba gezdim öyle börek yapan başka kımse yoktur emınım. ) Neyse dedem salonda oturuyordu aznif kutusunu aldım salona girdim dede gel aznif oynayalım dedim. gelebildin sonunda dedi kendi başına buyruk oldun iyice dedi falan bir 15 dk. fırca kaydı fırcası bitti gaztesini açtı dede aznif oynamıcan mı gidim mi dedim. gel deli çocuk gel oynayalım dedi güldüm hemen zigonu çekip geçtim karşısına işlerden güçlerden konuşuyorduk. findiktan falan her zaman ki gibi bahçedekilere kızınca ki tepkisini veriyordu sökücem bu fındık ocaklarını hep boş bırakcam arsayı aklı başına gelsin herkesin zaten fındıkda yok eskisi gibi diyordu. abi noktası virgül'üne kadar aynıydı dedikleri her seferinde ama ben dinlemeyi çok seviyordum. askerlik anılarını dinlemek için hep aynı numarayı yapardım vay be dede sen şimdi dört yıl askerlik yaptın ha anlatsana az derdim hep aynı seyleri anlatırdı. tek babaannemle nasıl evlendıklerını sormadım pişmanım çok merak ediyorum keşke sorsaydım düğünlerini... neyse dedem akşam burda kal bıse konuşcam dedi dede kalamam bu akşam mumkun değil dedim neden vatanı mı kurtarcan dedi kendimi kurtarcam dedim. yine var cıkmazların ama neyse dedi. ulan hiç yenememiştim aznifte dedemi yine sıctı bacama yolladi beni aznıfte. dede ben cıkım dedim tamam dedi. ordan annemlere geçtim biraz oturdum komşular falan vardı soru yamuruna tutuldun ankarada ne yapıyosun nasıl gidiyor diye neyse cevapladım hepsini o sırada zeynep mesaj attı 10 dk yemek hazır gelirken rakı al ekmek al öptüm ruhum yazmıstı. himm vardı bir takluk ama nükleerin kaçma vaktı gelmişti kalktım bana müshade fıstıklar dedim. Annemi cağırdım kapıya bu akşamda gelmicem dedim ne diyim sana bişe demek mümkün mü dedi yerim seni macık dedim öptüm allah neseni arttırsın dedi gülerek attırsın macık arttırsın dedim güldüm.