nasıl himmet ettigimi anlatıyoruz

yine bir gün çayırlık bir yerde talebelerim ile sohbet ediyorduk (tabiat candır). o sırada oraya erkekli kadınlı bir grup laikçi geldi. berâberlerinde getirdikleri hasta bir kadını huzûruma koydular (kadın mature idi ve laikçi olmasına rağmen sırf bana şirin gözükmek için başına türban bağlamıştı bu halleri hoşuma gitmedi değil. nefsimiz uyandı ve hemen içimden kendimize buğz ettik) . sonra da bu laikçiler bir kenarda şarkı söylemeye başladılar. bunun üzerine ayağa kalkıp oradan uzaklaşmak istedim. laikçi topluluğu bizim uzaklaşmak istediğimizi görünce telaşlanıp; “bu zât acabâ kime incindi. biz onun için şarkılar söylüyoruz. yanında olmakla bereketlenmek istiyoruz. ne olur gitmesin, dursun ricâmız budur. getirdiğimiz şu hastamıza bir duâ ediversin. biz kendimizce ona hürmet etmek istemiştik. onu bu hareketimizle üzeceğimizi bilmiyorduk. ne olur bize merhamet edip duâ etse de hastamız iyi olsa.” dediler. inceden bir taşşak geçme sözkonusu idi sanki ama elimde yeterli delil olmadığı için gene içimden kendime buğz ettim. talebelerim laikçi güruhun bu arzularını gelip bana haber verdiler. bende merhamet edip onların bu arzularını kabûl ettim. sonra laikçiler teker teker yanıma yaklaştılar ve ellerimi öptüler (tahmin edebileceğiniz gibi nefsim uyandı ve ardından gelen buğz) hasta da yalvarmaya başladı. herkesi bir heybet kapladı, ağlayıp titremeye başladılar. laikçiler bu hal karşısında kelime-i şehâdet getirip îmân etmekle şereflendiler. hastaları da şifâ buldu.

o matureyi halaa unutamam...