dinleyen varsa bende bir hikayemi anlatıyorum

Herkes kendinden bir parça bulacaktır buyrun umarım bi kaç gündür erken kaçmalarımı af ettire bilirim.

Biliyorum hiç bir zaman düzgün bir adam olamadım ama ne yapım yapım bu benim değişmem dediğim anda beni ben diye sevdiğini sandığım sevgili sıfatını taşıyan ama sadece senden sevgi ilgi bekleyen işleri bitince çekip giden insanlarla tanıştım ve onların istediği olmak için defalarca değiştim ve artık ben bile bir yabancı geliyorum kendime bakıyorumda o kadar çok değişmişim ki bu adam herkese yabancı yoruldum artık savaşmaktan didinmekten hayal kırıklıklarından herkesin istediği olmayınca şaşırır benim ise tam tersine emek verdiğim çok istediğim bir şey olunca şaşırıyorum… Hayattın bir oyuncağıymışım gibi his ediyorum artık kendimi düşünüyorum bu yaşta insan bu kadar nasıl yorgun his eder kendini ?? Bir yazarın dediği gibi bazı insanlar yirmili yaşlarda ölür yetmişli yaşlarda gömülür bende onlardanım galiba anlam vermiyorum bazı şeylere neden böyle oluyor neden sürekli insanlar bizi değiştirip bu sonra hayatımızdan çekip gidiyorlar ve ben neden bu yabancılaşmış benliğimle barışmaya alışmaya tanışmaya çalışırken onlar hayatlarını mutlu meşhut devam ediyor gerçekten anlayamıyorum…