0
abi sana kalbimin derinliklerinden teşekkür ediyorum harbiden iyi ki bu başlığı açmışsın.ama benim sorunum öyle telkinlerle aşılacak cinsden değil annemle babamla zaman geçirirken bile acaba canı sıkılıyor mudur şu konuyu açayım bunu yapayım da canı sıkılmasın diye düşünüyorum. sanki kendime değil çevreme programlanmışım.ama sen diyorsun ki fakir olduğumuz zamanlar oldu diye hani belki o arayış o durum senin karakterini oturtan şey olmuştur ben genelde buna inanıyorum. hayatta acı yaşayan çocuklar insanlar el üstünde büyütülen insanlardan daha olgun ve kişilikli oluyor.ben de orta halli bir aile çocuğuyum ama ailemin fakirliği tattığı dönemlerde ben 1 2 yaşındaymışım. belki de bu tecrübesizlikten bu kadar çevremi düşünüyorum.
