yaşadıklarımı anlatıyorum beyler

resmen gelişme kat ediyordum. hollandaya gelen ve sürekli kazık yiyen o çocuk artık gitmişti beyler. artık oyunu onların kurallarına göre oynuyordum ve kendi oyunlarında yeniyordum onları ve bunu yaparken zerre pişmanlık duymuyordum aksine felaket keyif alıyordum. dönüştüğüm adam herkesle oyun oynayan birisine dönmüştü. empati yapmaktan yoksun artık tamamiyle bencil ve egolarıyla hareket ediyordu. tabii bu kararları almamda etkili olan rakıyı da yabana atmayalım. rakının bana verdiği yetkiye dayanarakta bu kadar özgüven sahibiydim. bilirsiniz fare rakı içmiş nerede lan o kedi , buraya gelecek o kedi demiş. aynı hesap.

korkuyor muydum , hayır dersem yalan olurdu. bende bilmiyorum bazen sadece yaşıyordum beynim kapanıyordu belki de bunun sebebi çok alkol almaktan beyin hücrelerim ölmüş olabilir. bir yere gideceksem bazen düşünmeden gidiyordum ayaklarımın beni oraya sürüklediğini farkediyordum ve hayat çok hızlı akıyordu , eğer tamdıbını onların istediği gibi yaşamaya kalksam , ben hayatı ıskalardım. incide olduğu gibi artık hayata özet geç lan bin demeyi öğrenmiştim nasıl mı olmuştu bu.. onlar kendi hikayelerine başlıyorlardı bense giberim diyip hikayenin geri kalanını kendim yönetiyordum. aynı bu gece olduğu gibi evayı lisayı ayrı evlere yollayıp , evaya gitmek için mazeret bulup. lisayı züt gibi bırakıp , keşin güvenini kazanıp rusa ulaşabiliyordum ve yanımda güvenebileceğim dostlarım vardı.