dinleyen varsa bende bir hikayemi anlatıyorum

otururken orda bolamanda oturan dayım geldi gençler buraya kadar gelmişsiniz haber vermiyorsunuz hem bu ilk değil nükleer sürekli burdasın uğramak zor değil hem sen ankarada değilmiydin dedi güldü yok dayı haftasonu için geldim dönücem dedim kalktım öptüm onu hadi gelin kahve içelim dedi tamam dayı dedim onlara geçtik balkona cıktık kahveler geldi ne yapıyorsun baban nasıl işler nasıl muhappetleri bittikten sonra her orta yaş - yaşlı grubunun sorduğu soru geldi düğün ne zaman diye baktık birbirimze hayırlısı dayı dedim zeynep'in okulu benim askerliğim var daha dedim hal olur onlar siz tarihi netleştirin dedi tamam dayı emrin olur sen yapcaksan düğünü sorun yok dedim güldüm oda sen evlen bize bırakmaz deden 40 gün 40 gece düğün yapar dedi haklısın dayı dedim güldüm neyse dayı biz kalkalım dedim gitmeden uğra dedi dayı otobusle gidiyorum dedim peki bakalım nükleer dedi öpüşüp koklaşıp ayıldık işte. arabaya bindik ne yapalım dedim zeynep'e eve gidelim dedi güldü beni kötü emellerine alet edicen dimi dedim annem kızıyor olmaz dedim. peki sen bilirsin dedi emliyet kemerini taktı güldü o zaman doğrdu cafeyede ya şaka yaptım yok falan dedim ama yok orduya kadar yalavarttırdı beni o azıma sıçaydımda demeseydim dedim. nese bişeler içtik beni bi iki saat daha ayar ettikten sonra hadi gidelim bari dedi ama annem kızıyor olmaz sadece film izleriz dedi ananın diye cıktı bir an azımdan kafama vurdu güldü nese cocuğu aradım ben eskişehirdeyim zaten kanka dedi tamam dedim geçtik eve.