nicklerimizin hikayesini yazalım

küçük yaştan itibaren hizmet hareketinin içerisindeydim. mutaasıp bir aileden geldiğim için hep bu camiaya yakındık. ilkokuldan itibaren hizmetin okullarında okudum dershanelerine gittim. üniversite tercihleri geldiğinde hocalarımın da yönlendirmesiyle hukuk fakültesine gittim. üniversite yıllarında camiayla bağlarım daha da kuvvetlendi abilik yaptım. hizmeti yaşantımın merkezine yerleştirdim. daha sonra savcı oldum. ergenekon balyoz gibi davalarda aktif rol aldım. darbecilerle mücadele ettim.ve o büyük gün gelmişti. pensilvanyaya hocaefendiyi ziyarete gidecektim. çok heyecanlıydım. onun o mübarek ellerini öpecek nur cemalini görecektim. vakit geldi hocaefendinin odasına girdim birkaç arkadaşımla birlikte. tanışma ve sevgi belirtme fasılları yaşanıyordı.ama ilginç birşey vardı. hocaefendi yerinde duramıyordu.bu durumda var birşey diyordum ama hocaefendinin hikmetinden sual olunmazdı. belki o an meleklerle cinlerle iletişim halindeydi.ve tam o esnada bir sessizlik hayat durdu bir ardından kızılca kıyamet. hocaefendi zaaaaarttttt diye gaz çıkardı. bende küçüklüğümden beri asdahgasjkajhfssa şeklinde gülen bir insan olarak yine aynı şekilde güldüm. benden başka kimse sesini çıkartmamış ve birşey olmamış gibi davranmıştı. dedim şimdi yandık.ama o da ne.hocaefendi bütün hoşgörüsü ve mütevazılığıyla gülümsedi ve senin adın random harflerle gülen şakirt olsun bundan sonra dedi.