1995 şırnak askerlik hikayemi anlatıyorum

Abi, gece gündüz okuyarak bitirdim hikayeyi. Bu arada kimseye bu kadar içten abi demek istemedim ben. Şu an öl desen, ölürüm, o derece. :F Senin en başta yüreğine, emeğine, eline sağlık. O anları anbean yaşattın bana. Yeri geldi, Bahadır abinin ceplerine salatalık doldurup çatışmaya girmesine anıra anıra güldüm, yeri geldi şehitlerimize, Yağmur ablaya hıçkıra hıçkıra ağladım. Gerçi hikayenin büyük bir bölümünde ağlamamak için kendimi zor tuttuğumdan dolayı şaftım kaydı. Hakikaten büyük adamsın abi. Çok gördüm, hiçbir gib yapmadan, klavye üzerinden vatan kurtarmaya kalkan elemanları. Klavyeyi görünce bordo bereli kesiliyorlardı adeta. Sorsan bazılarına rütbeleri bile doğru sıralayamazlar.

Misal; onlara kalsa hurra savaşa. Geride bırakılanlar önemli değil. Can kıymetli değil. Vatan millet sakarya ya. Yanlış anlamıyorsun umarım abi. Sizlerin yaptıklarına saygım sonsuz. Benim tepkim bu tür adamlara. Zaten anlamışsındır. Senin de, diğer askerlerimizin de pgibolojilerini adeta okuyarak yaşadım. Bunları yazarken, senin tekrar o anları yaşamanı düşünemiyorum bile. Çok acı olsa gerek. Çok da uzatmak istemiyorum. Yani, bana hissettirdiklerini yazsam, 1 2 sayfa entry girerim herhalde ama başını ağrıtmak istemem.:F Hakikaten teşekkür ederim reis. Bu şarkı da benden armağan olsun o zaman. http://www.youtube.com/watch?v=CaCPUql5xRg