ateistlerin gercekte dinin boyundurugu altinda

ateist olma sureci suna benzerdir herkeste asla farkli bi yol olmaz;

genc dimagimiz dini hakkinda pek bisey bilmemektedir zaten din anlatan modern zaman uckagitcilari dini anlamindan uzak anlatmaktadir.

bunu goren genc dimagimiz suphe duymaya baslar hele bu zamanda 'melekcinseytan' gibi varliklarin oldugu ona sacma gelmektedir, zeki ve bilgili olmadigi icin 'soyut' biseyin mecburen 'somut' seylerle tesbih yapilip anlatilmasi gerekliligini bilmez.

sonra bikac dawkins ve turan dursun kitabi okur ve derki 'aaaaaa hakketten boyle' cunku genc dimagimiz zaten onune konulandan baska herseyin dogru olduguna inanma istegindedir, belli bi seyin belli bi kismini gosterdiginiz an bu bos beyin hersey sanar bunu.bu ona entellik kazandirir ve sonra burda sorgulamayi keser cunku zekasinin siniri ateizmle bitmistir ,ateizmi asla sorgulayamaz cunku sorgularsa onun entelligi kaybolur.

sonraki donem otoriteye isyan donemidir sivilce icerir.bu donemde eskiden kutsal gordugu seylere soverek rahatlama saglar ve der ki 'oowwww tamamen astim ben super insan oldum bak allah'a muhafazid'e bile rahatca kufur ediyorum yeaaaa' diye dusunur.ve hayatina boyle devam eder taki ateizmi sorgulamaya ve baska felsefeleri, dusunceleri arastirmaya baslayip ateizmin ne kadar sig ve aptalca oldugunun farkina varana kadar...