beyler öküz gibi ciddiyim yardım edin

aşk insanı paranoyak yapar...

hiçbir sorun yokken bile "ya benden ayrılırsa" günün birinde diye düşünmekten ne yemek yiyebiliyorum, ne de hayattan zevk alabiliyorum..

bir sabah uyanıp "bitti" mesajını görürsem ne yaparım bilmiyorum..

neden mi korkuyorum?

çünkü binim. hatunumu gerçekten seviyorum, ama "öylesine" takıldığım kızlar da var hayatımda.. içim acıyor bin kuruları.. kendime hakim olamıyorum.. başkalarını da istiyorum..

gündüz takıldığım bi kızla beraberim mesela, sevişiyoruz, içiyoruz, yemek yiyoruz falan..

eve bir gidiyorum akşam.. benim hatun okuldan erken çıkmış bana yemek yapabilmek için..

önüme çorbamı koyup beni öptüğünde nasıl pişman oluyorum bilmezsiniz.. içim içimi yemekten çürüyor.. kendime küfür ediyorum, bir daha yapmayacağım diyorum.. ama yapıyorum..

nedir benim hastalığım binler?

hatunum hisseder mi? hissederse, bu sebepten benden ayrılırsa ne yaparım bilmiyorum..