film gibi hayat hikayem

kaydımı yaptım. teyzemlere gittim. eşyalarımı toplayıp yurda geri döndüm. yeni insanlarla tanışacaktım. acaba odamdakiler nasıl tipler olacaktı. iyi anlaşabilecekmiydim kafamda bu sorular ve kaygılarla. yurt odasının kapısını çaldım. içeri girdim. 6 kişilk bir odaydı, 3 ranza atılmış, odaların kendıne ait tuvaleti ve banyosu vardı. bide aynı askeri okuldaki dolaplar gibi demir dar dolaplar koyulmuştu, 1 masa 2 sandalye vardı. odada bulunan 3 kişi vardı o sırada. diğer elemanlar piyasada yoktu. odadaki çocukların kimisi direk yatmış uyumuş, kimisi sigara içiyor ama efkarlı şekilde, biriside yatağını yapmaya uğraşıyordu. yüzlerinden hepsinin başka memleketlerden geldiği anlaşılıyordu. sanırım uzun bir yolculuk yapmış ve yorulmuşlardı. yorgun gözlerle bana baktılar. merhaba dedim. girdim içeri. bunlar aleyküm selam birader dediler. söyleyiş tarzlarında bir sogukluk hissettim. zira ben hiç s.a- a.s diyen bir insan değildim. çevremde de hiç kimse kullanmıyordu. neyse fazla aldırmadım geçtim dolabımın önüne eşyalarımı dizmeye başladım. yatağımın numarasını zaten bılıyordum. valızlerı yatagın üstüne attım. dedim nevresim takımlarını nerden alabiliriz. en aşağıda depo var ordaki hizmetlilerden iste verirler dedi yatagını duzeltmekte olan çocuk. bende tmm dedim indim aşağıya.