3 yıl önce satanizm batağından çıktım

derken işte haftalar aylar birbirini kovaladı,3-4 ay geçti aradan, aynı şekilde adam döve döve, uyusturucu çeke çeke, bu arada kızlar artık gelmiyordu ayinlere, bir gün reyizle aksam yemeği yerken reyiz dedi yarın büyük gün, ne yapıcaz dedim, yine cevap vermedi, yarın görürsün dedi. ertesi gün okuldan sonra hemen 4 ümüz toplandık havanın kararmasını bekledik, yine tenha biyere gittik ayinimizi yaptıktan sonra reyiz bana çıkar tişörtünü dedi ne yapıyorsun falan dememe gerek kalmadan diğer ikisi beni tuttu reyiz çıkardı tişörtümü, gaza getirici şeyler söylemeye başladı , işte güç ! işte bu sensin ! büyüksün ! falan filan. reyiz ateşe doğru demir bişeyin ucunu tuttu iyice kızgınlaştı, bu satanizm işaretiydi. tam basacaktı ki ben reyiz nolur yapma bunu sonra yapalım lütfen falan diye yalvarmaya başladım. allahtanki reyiz bu geçen zaman dilimi içerisinde beni kardeşi gibi sevmeye başlamıştı(satanist deyip geçmeyin onlar bile arkadaşlarına merhametlidir), ve demiri karnıma basmadı. bırakın çocuğu dedi ve bıraktılar beni.