sene 2000 popescu penaltıyı kullanıyor

koyu fenerli olan babam ve ben heyecandan zangır zangır titriyoruz.

ve gol oluyor , benim sevinçten tansiyonum düşüyor.
babamın gözlerinde sevinç gözyaşları..
hemen arabayla dışardaki konvoya katılıyoruz.

ertesi gün okula sevinçle gidiyorum "bahçede kutlama yapılıyodur şimdi" diye.
okulun bahçesine koşa koşa giriyorum ki , bahçenin ortasına toplanmış bütün galatasaraylıların yaptığı şu tezahuratı duyuyorum.

"kıs-ka-nan-lar çatlasın ! kıskananlar çatlasın !"

"durun" diyorum "bizde sevindik dün gece , bizde katıldık konvoylara , kupa türkiye'nin lan işte" diye devam ediyorum.

diyolarki bana "gibtir lan =)"

ve devam "kıs-ka-nan-lar çatlasın ! kıskananlar çatlasın!"

...

ezeli rekabet ve ebedi dostluk , ne zaman düşmanlığa dönüştü şimdi hatırladnız mı ???

hatırladınız mı lan ???

kimin sayesinde başladı hatırladınız mı peki ???

tamam..

hadi eyvallah o zaman..