iftara daha var gelin hikayeme zaman geçsin

her neyse çıktım. ilerde bir çocuk gördüm. tanıdık geldi. bahsettiğim gibi berkti bu. ağzım düştü amk. koştum yanına. arkadaşları da vardı. çok iyiydi böyle bir şans yok gerçekten. böyle bir olay yok. zor tanıdı beni. saçları kestim ondan.

o da çok şaşırdı. sarıldık ettik. arkadaşlarıyla tanıştırdı. biraz uzaklaştık onlardan.

arkadaşlarıyla tatile gelmiş bikaç günlüğüne. dönecekmiş 2 3 gün sonra tekrar. almanyaya gitme planları varış felan filan.

sordum muhabbet ederken akçay diye laf geçti mi bilinçaltıma girmişsindir belki ondan gelmişimdir dedim güldü.

annemin vefat ettiğini söyledim. bir şey diyemedi. o da yaşamıştı çünkü benim yaşadığımı. anlıyordu.

suratı kötü oldu.

bira ısmarladı yine. içtik. sıcakta buz gibi bir biradan ve iyi bir dosttan daha iyisi yoktur.

telefon lazım dedim. ayarlarız ya dedi. arkadaşını çağırdı. eski bir telefonu varmış çocuğun. kaça satarsın dedim. para istemeyiz dediler. koştu çocuk telefonu getirdi. nokiaydı. modelini gibtir et. gözüm dolmuştu amk. hattımı taktım hemen. şarj aletinide verdi.

mesajlar yığıldı, cevapsız aramalar.

ece yazmıştı. çok yazmıştı hemde.

son mesajı uzundu.

gitmeden önce yazmıştı.

şok oldum. açtım. aklımda kaldığı kadar yazacağım ama mesajı okumak için yalnız olmam gerekiyordu. müsade istedim 10 dakika. uzağa oturdum açtım hemen.