iftara daha var gelin hikayeme zaman geçsin

saat kaçtı? bilmiyordum.

salondaydım. çömeldim kırdığı saatin cam parçalarının yanına. elime aldım bir tanesini, en büyüğünü. kendi kendimi cellatı olacaktım.

annem yoktu. babam..

kim ağlardı lan?
annemle aynı olacaktı kaderim.
yaşasam ne olacaktı, yüzüm gülecek miydi bir daha? böyle hayatın ben dıbına koyarım dedim.

kendi kendime konuştum.
o geldi aklıma.
ona da sövdüm.
bağırdım çağırdım.
kapıdan geçen insanlar gördüm.
konuşan duvarlar gördüm.

ölmeliydim.
ölecektim.
ama,
ölemedim.
yapamadım.

camı attım duvara.
ellerimi başıma koydum ve yine köpek gibi ağlamaya başladım.

durdum birden
o gelmişti.
yanımdaydı.
elimi tuttu.
gülümsedi.

+aşkım, bu halin ne? sevişelim mi hadi. hadi. içime girmeni istiyorum çünkü ben senin kadınınım. yapma hayır! kerem küfretme! aldatamadım...

daha nice şeyler duydum.
kimse yoktu odada.
delirmeye başlamıştım.
bağırdım.
sesim kısılana kadar.