1. 26.
    0
    acı insanı gerçekten yaşlandırıyormuş. annemin yokluğu fikrini düşünmmeye çalışıyordum, annemin odasına asla irmeyecektim. o koltukta oturmayacaktım.

    her yanım annem kokuyordu.
    tekrar musluğa dadandım.
    telefonum çaldı.
    bu saatte kim?

    bilmediğim numara. rehberde kayıtlı değil. açmadım.
    bir daha aradı.
    açmadım.
    ve bir daha.
    korktum. açtım.

    +alo, kerem?
    -evet
    +(ses yaşlı bir adamın sesiydi. tanıdıktı. anlamıştım.) ben. osman. baban.

    telefonu kapattım.
    telefonu fırlattım.
    4 ayrı parçaya ayrıldı.
    duvara yumruk attım. gözüm karardı. banyoya koştum.

    gerisini hatırlamıyorum.
    ···
   tümünü göster