1. 276.
    0
    edebiyata vurmadan özet geçmek gerekirse yaşamıyordum.
    akşam kalktım.
    gerçi sabahı akşamdan ayıran tek şey
    sabahları insanlar daha bir çoktu sokaklarda.
    uyku düzenim yoktu.
    bazen 2 gün uyuyordum
    bazen 2 gün boyunca uyumuyordum
    dışarı sadece sigara almak için çıktım
    telefonu şarza takmadım herhangi bir mesaj gelir diye.
    eğer mesaj gelirse ona geri dönme ihtimalim vardı
    yaşamamayı tercih ederdim.
    dostlarım beni hala mersinde sanıyordu.
    annem bile belki geldigimden habersizdi.
    açıp girmezdi annem odamı.
    bende odamdan dışarı çıkmazdım.
    pc den bir kaç dizi izliyip kapatırdım
    kitap filan da okumazdım öyle yazardım durmadan
    şiir yazardım
    roman yazmaya çalışırdım
    kafamda senaryolar oynatıp bir çok insanı öldürdüm
    annem geldi bir gün odama.
    - tugay dedi
    dedim evde olduğumu biliyormuş annem.
    - efendim anne dedim
    - bugün selçukla karşılaştım seni sordu dedi
    - ee dedim
    - öldüğünü falan sanmışlar. ulaşamıyorlar sana dedi.
    - ulaşmasınlar dedim
    bir kaç anne nasiyatıyla beynime girdi ve telefonu açmaya ikna etti
    ama açmamaya kararlıydım.
    bir kaç gün daha geçti böyle.
    ve en sonunda telefonu açtım.
    yaklaşık 20-30 mesaj vardı sanırım.
    arkadaşlardan
    sevcandan
    ve onca mesajın arasından tek bir mesaja kalbim hızlandı
    derya nasılsın yazmıştı.
    ···
   tümünü göster