cinlerle ilk iletişimim ve yıllar sonra 2

kader aslında sert hatlarla çizilen birşey değildir . çoğu şeyde mücadeleden vazgeçip kader deriz aslında . ben yılmıştım . ne o rüya , ne o resim ne başka birşey . eldeki ile mutlu olmak bile bana yersiz geldi , ben 'anı yaşayacaktım ' . para kazanmam lazımdı . herşeyi açan kapının para olduğu gerçeği yüzüme çarpıyordu her ne kadar gözlerimi kapatsamda . ailemin zorla rızasını alarak askerden sonra ırak'a çalışmaya gittim . yeni bir hayat başladı . aslında eskişehirli begüm ihtimalini de kendi elimle öldürdüm , esnek olduğunu kabul ettiğim kaderin bu sapağına büyük bir ağaç devirdim . artık oyalanacak vaktim yoktu...

o büyük güçlü aile kurulmalıydı . o ailede bir tek ben olmalıydım . duygusal ilişkiler ya da çabalar beni yıpratıyordu buna emindim . o bahsettiğim kitap , o hazırlık aşamasından öteye gitmedi ve basılmadı .artık ırak'taydım . her gönülden ırak olduğum gibi . geçmişi gölgeye teslim ettim : )