pepee2000 e yaşattığım zor anlar toplaşın

bu beni bi eve getirdi. kırık dökük bi ev. iki katlı içinde belli tinerciler kalıyo. bilirsiniz o tür evleri. biraz baktım etrafa girişi çıkışı nerede.

muşambayı nereye sersem, nereye bağlasam ipleri diye düşünüyorum.

bu bin de bana hayali arkadaşlarını tanıtıyor. hani bunun gibi birsürü var ya. onlar aslında kendisi beyler. şizofren gibi bişey bu ama tam değil.

kendi de inanmıyo, inanmış gibi yapıp mutlu oluyo. sonra ben bunla çok konuşmuyorum tabi. bana dedi sen çok sessizsin.

güldüm geçiştirdim. diğer pencerelere bakıyorum. ikinci katın balkonu indiğin durağı görüyo. ve oraya kadar da minik bir bahçe var çöplük gibi.

kendi kendime dedim. herşey tamam. ve pepeye döndüm dedim ki.

hazır mısın? neye dedi güldü ? ben de gülümsedim, onun hizasında eğildim, ellerini tuttum ve dedim ki ""yaptıklarının cezasını ödemeye""

yüzü bir andan düşer gibi oldu. ve ben tüm güçümle sol yanağına yumruk atınca komple kendisi düştü.