aslında herşey güzel başlamıştı

kafamı belki de son olacak şekilde geri döndürüp
sevcanın dalga dalga salınan saçlarına hıçkıra hıçkıra ağlamasına
şahit olup kendimce içten içe
"sen bu musun lan? sendin hep terk edilen, şimdi böylesine vicdansız mı oldun?
terkmi ediyorsun artık? güçlümü hissediyorsun" dedim.
çocuklardan biri sevcanın yanına oturup omuzlarından iki eliyle kendine
çekti ve göğsüne aldı sevcanın kafasını
sevcanın vücut haliyle istemedigi belliydi fakat
bir erkek gücüyle kız gücünü karşılaştıramayız.
o hali görünce
- dıbına kodugumun cocugu diyerek atıldım
musanın üstüne
-sevcanı göğsüne alıp sakinleştirmeye çalışan-
yatağın üstünde boğuşup bir kaç yumruk da ona salladım
arkadaki 2 çocukda bizi izliyor, selda beni onun üstünden
kaldırmak için belinden tutuyordu
kapı bir kez daha çaldı
çocuklardan biri kapıya doğru hızla koştu
selda beni cocugun üstünden alamıyor
cocuk altımda oldugu için bana vuramıyor
bende onun boğazından sıkıyordum
aynı yatağın üstünde sevcan ve eda ağlıyordu
komşular ne oluyor diye sorarken
ettiğim küfürleri duyucak olmalı ki paldur küldür girdi
ve beni musanın üstünden alıp gardolaba fırlattı
musanında göğsünden tutup kalkmasının sağladı
kavga yanlısı birisi olmadığım için saldırmıyordum musaya.
liseli çıkışındaki çocuklar gibi ortalığı yarmıyordum
yarmaya çalışmıyordum en azından
sevcan ayağa kalktı. ve boynuma
gitme dercesine bir kez daha sarıldı
- yapma lütfen diye kulağım fısıldadı
-şş tamam geçti diyerek saçlarını sıvazladım