cidden ölmek istiyorum

gerçekten bak. çünkü yaşadığım dünyadan tiksinmeye başladım.
yaşadığım çevreden, insanlardan her şeyden.
o kadar çok yalancı o kadar çok riyakar iki yüzlü insan var ki insanları gerçekten tanımış olan biri benim gibi düşünürdü, buna eminim.

nefretimi kusmak istiyorum. herkesin yaptığını yüzüne haykırmak istiyorum. sadece kalbimde kafamın içinde dolaşan nefreti, kini de insanların yüzüne vurmak istiyorum. gerçek yüzlerini kendilerine göstermek, riyakarlıklarını sergilemek istiyorum.

kendimden nefret etmeye başladım. insanlığı anlatanların insanlıktan anlamamaları sinir ediyor. hayatımda hiç bir şeyden bu kadar nefret etmedim. ne beni sopalarla dövenlerden ne sevdiğimi benden alanlardan, hiç kimseden nefret etmedim insanlıktan ya da kendimden nefret ettiğim kadar.

yaşamak işkence gibi geliyor. intihar etsem, ölsem arkamdan üzülecek kimse yok gibi geliyor. evet ailem var, bir kaç arkadaşım var ama onların üzüleceğinden de şüpheliyim. aile ve arkadaş senin yanında olana denir. ama yanımda kimse yok. tek ve yalnız biriyim. ne derdimi ne de acımı paylaşan kimse yok.

herkes içinde tekim.