babasız büyümenin en büyük zorluğu

@14 panpa istanbula gelmiş bi akrabadan annemin teli almış o gün teyzemlerde kalmıştık annemle. annemi aradı dedi istanbuldayım hüseyini görmek istiyorum demiş annem yok filan deyince çok ısrar etmiş o benim oğlum filan diye teyzem göster dedi çocuk görsün dedi filan annem bana sordu hayır dedim katiyen olmaz dedim ama çocuğuz işte ısrar ettiler tamam dedim. nefret edyordum ondan görmek istemiyordum küfür etmek bağırmak istiyordum. ama gideceğimiz kesinleşince en güzel kıyafetimi giymeye çalıştım niye bilmiyorum o bir dürtüydü galiba saçımı düzeltme isteği geldi çok heyecanlıydım ama utangaçtım bi o kadarda belli etmiyordum kimseye ama sevinmiştim içten içe ama yıllarca dayımlar sayesinde çok büyük bir nefretle büyümüştüm

sen bunu oku devdıbını yazayım bende amk