bugün ben de sizlere bir anımı anlatacağım

“pardon” dedi. “çakmağım ıslandı yakamadım. ateşin var mı?” çantama attım elimi verdim çakmağımı “tabi” dedim. yaktı “sağol” dedi tam dönecekti ama belli ki bir şey dememi bekliyordu. “pardon bakarmısın!” diye seslendim arkasına tam dönmeden. “ya bir şey diyeceğim ama yanlış anlama sen tanıdık geliyosun. hatta sebebini hatırlamıyorum ama bir keresinde burger yemek yediğim bir grupta senin olduğundan eminim nerdeyse. ankara da mı yaşıyorsun?” diye sordum. “evet ben de tanımadın diye bir şey demeyecektim” dedi. “bir arkadaşımın arkadaşısın biliyorum ben seni. birkaç kere bulunduk aynı yerde” dedi. baktım muhabbet biraz iyiye gidiyor attım elimi çantama bir sigara da ben çıkarttım ve yaktım. sigaralar bitene kadar “e napıyosun burda?” “sınavın nasıl geçti” tarzı ufak muhabbetlerden sonra kuzenlerden ve sıkıldığımdan bahsettim. en sonunda kızdan beklenen teklif geldi…