bir ferre emekçisinin anıları

ferre sektörü zor sektördür. kurallarım var demek hoş karşılanmaz. bu sebeple kaparım gözümü yalarım ayağı diye düşündüm. girdim ofise. muallak tayfun bu sefer güzel bi karı getirmişti harbiden. ufak bir muhabbetten sonra çekimlere başladık. önce ufak ufak öpmeye başladım, sonra yalamalar vs. çorabı çıkarıyorum öyle yalıyorum falan. dıbınakodumun karısı sonra coşumlandı. böyle ayağını suratıma vurmalar, ayakla tokat atmalar falan. kameraya cok belli etmeden kızım diyorum napıyorsun. lan sakin ol bilmem ne diye çeşitli uyarılarda bulunuyorum. ama ben konustukça ayagını komple ağzıma sokuyor burooo buruoruo diye kalıyor cümleler ağzımda. profesyonellik takıntımı ve çekime ara vermeyeğimi bildiğindne kullanıyor diye düşündüm. biraz da paranoyaklaşıp ulan bu karı bilal'in bacısı olmasın diye düşündüm? ağzıma ayak, diğer ayakla da resmen suratımı dövüyor. bu sırada yüzünü görmeye çalşıyorum. baktım hakikaten bilale de benziyor. ulan dedim dıbına kodumun muallaksi. bacısını yollamış aklı sıra intikam alıcak. iyi ki bi yüzüne boşaldık zütverenin arkadaş.