abazalııktan yapılan ve hala utanılan anılar

olayın geçtiği zaman lise bir deyim 80lerin sonu 90ların başı. abazanlıktan gibimiz uzansa kendi zütümüzü gibecez o derece ak. halen var mı bilmiyorum ama o zaman tarih çoğrafya dersinde bir veya iki öğrenci harita odasından konuyla ilgili haritarı alıp gelmeyse görevliydi. çoğrafya dersindeydiz alf dediğimiz bi hocanın dersi. ön sıramda oturan kızla sevgiliyiz ve harita görevliside ikimiziz. Sıra altından el ele tutuşmalar fırsatını bulursan öpüşmeler falan * bütün sınıf biliyo...

neyse alf harita için ikimizide gönderdi. artk ergenliğin verdiği abazanlık mı dersiniz ne derseniz deyin. harita odasında öpüşüp elleşmekten kendimizi unutmuşuz.
.
son hatırladığım şey "ŞEREFiZ" diyen alfın sesi ve çotaanaakk diye bi ses. kısa süreli bi kararma oldu. alf 1 metrelik tahta cetveli kırdı. rezilliğinin bini bir para ak. sınıfa çıktık bi posta azar ve şamarıda orada yedim. sınıf gülüyor. bir yandan utanıyorum bi yandan sopa yiyorum. neyseki alf disipline falan vermedi... sadece her dersinden nerede o şerefsiz haritacı diye seslenip sağımda solumda oturan karı varsa yerimi değiştirip sapların arasına oturttu. haa birde görevime son vermişti. o kız hemşire oldu facede arkadaşız ama bu konulardan hiç bahsetmiyoruz sanki hiç yaşanmamış gibi *