aslında herşey güzel başlamıştı

eve gidip parayı aldım ve yola çıktım.
saatinde yetiştim.
- size sevcanı anlattım, hayatımı da. verdiğiniz anti deprasan bir gibe yaramadı. hala ölüyorum,
hala karanlığım, hala berdûş. su son 1 haftada sigara içmekten ya öldüm, ya ölücem.
intihar edip sizin hanenize "kurtarılamadı" olarak işlenmek istemiyorum.
o yüzden sizden tek isteğim var. bana tavsiyeler verin, benimle konuşmayın,
bana gülmeyin. sevcana gidiyim mi? bana bu sorunun cevabını verin dedim.
- cevap içinde dedi.
- içimin dıbına koydular. bakıyorum ama görmüyorum, duyuyorum ama anlamıyorum, sadece seviyorum ve ölüyorum dedim.
- git. ve haftaya bana ne oldugunu anlat dedi
- tamam dedim.
daha henüz 6-7 dakika olmuştu ki gitmek için ayağa kalktım
- gidiyim ben dedim
- neden dedi
- mesaj atıcam dedim
ve cebimdeki parayı uzattım. aldı
6-7 dakika için bile para alıyon bre huur cocugu
- iyi günler dedi
- iyi günler dedim
- mutlu ol dedi.
- bakacaz dedim
cıktım. eve gittim koşa koşa.
ve bilgisayardan faceimde ekli olan sevcanın arkadaşlarına girip
birisinden kavga edip yalvarıp telefon numarasını aldım.
ve mesaj attım.
"seni sevdiğim kadar sevseydim kendimi, her gece uyur, her sabah uyanırdım.
fakat yapamam artık istesemde. ölüyüm ben. naaşım artık. cünkü
seni o kadar çok sevdim ki sen bir başkasının altına devrilince,
bende uzun ve dipsiz bir kuyunun içine devrildim.
yine de bilmeni isterim ki. seni özledim"
yazdım.
ve artık bekleme vaktiydi her zamanki gibi.
geldi zaman da gitmedi bir türlü
gecmedi.. gecmek bilmedi.
uykuya dalamıyordum eskisi gibi.
mecburen beklicektik.
telefonun ekranı bana, ben telefonun ekranına bakıyordum.
ve mesaj geldi.
mesajın sahibi; "sevcan"