-
226.
0"Niye ki?” diye sordu. “En azından babanın olmadığını biliyorsun, ona göre hayatını kuruyorsun.” Dedim. “Benimki var da yok gibi. Ben, babam varken babasızlığı yaşıyorum.” Donup kalmıştı. “Doğru aslında, sen de benim gibi büyüdün.” Dedi. “Hatta, belki de daha kötüsü” dedim. “Her akşam, başımı yastığa “acaba bugün kavga edecekler mi” diye koyardım. Sen en azından o gece kavga olmayacağını bilirdin.”
