aslında herşey güzel başlamıştı

uzun ve hüzünlü bir gündü.
artık otobüs durağında yalnız olmak,
oturan bir kadının -denizin- saçlarının kokusunu
içime çekememek, içimi yakıyor, içimi acıtıyor idi.
soluk borumda kokusunun dolmadığı yerlerde
adeta kezzap yürüyor hissi..
yanıyorum,
ölüyorum,
duyun beni!
eve giderken bastığım kaldırımlarda ve asfaltta
selini hatırladım. bir iddaa konusu olmuş
2 kez terk edilmiş,
nedendi.
yinede onlar üzülmesinlerdi.
onlar gülsünlerdi.
ağlamasınlardı.
ben ağlarımdı.
ağladım...
yolda "ne oldu acaba" diye bakan aptal insanların bakışlarından
etkilenmeyerek, ağladım.
o an kendimi cesaretli hissettim.
babam beni terk etmişti.
annemle nerdeyse konuşmuyordum.
ailem aramaz sormazdı beni.
deniz beni terk etmişti.
arkadaşlarım beni terk etmişti/yoktu arkadaşlarım
selin beni terk etmişti.
liza, beni terk etmişti.
sevcan beni terk etmişti.
kayıp olmuştum. ceset olmuştum