dumanlı 1 5 senenin ardından

Aşağı indik, arabaya atlayıp giderken karşımızdan geleni tahmin bile edemezsiniz.

Yavaşça sürüyorduk, arkasındaydık, yanına geldiğimizde arabanın kapısını açarak yere düşürmüştüm

Üzerindeydim, defalarca yumruk atıp tek yumruk yememek, sokak kavgalarının raconu buydu.

Ay'a bir tren kalkmalımıydı bu gece ?

Arabaya aldığımızda neredeyse tanınmayacak haldeydi.

Pis kanının üstümüze bulaşmasını istemezdim oysa.

Ne yapıcağımı bilmiyordum, kafasına sıkıp atmalı mıydım bir çöplüğe ?

inanın bana yokluğunu kimse hatırlamazdı bile.

Ya sidelyam ? Onun yüzüne bakıp nasıl yalan söylerdim..

Sahile sürdüm, ayakta zar zor duruyordu, banklara oturttum.

Karşısındaydım.

" Bana bir neden söyle, seni öldürmemem için tek bir neden, ufacık bir şey lan "

-"Nolur" sustu biraz..

- Lütfen yapma, ben, ben aşığım o kıza.

Ateş muştayı takmış halde bir yumruk attı buna, öldürmek istercesine.

Yana düşmüştü, kaldırdı Ateş tekrardan.

" Ateş'e tüm gece arkadaşlık etmek mi istiyorsun yoksa ? Söyle huur çocuğu söyle, napıyım şimdi sana ? "

-Abi, annem var yalvarıyorum, onu bir kez daha görmek istiyorum.

Çıldırmıştım Ateş'ten muştayı alıp son hızla vurmuştum sol gözüne, kör olabilirdi

Tamamen sakin bir halde, " iyi misin ? Kırdım mı yoksa seni ?" Saçlarını geriye atıp, okşadım biraz...

"Şşşhh... " Kafasını göğsüme doğru bastırmıştım, sağ elle emaneti çıkardım

2. Kardeşim yapma, değmez, bu şerefsiz için değmez, bu sefer biz kesmeyelim cezasını

Bekliyordum, önümde bir uçurum vardı, atlamalı mıydım ?

Bırakıp arabaya doğru yürümeye başladım, ateş getirmişti bu şerefsizi arabaya.

Mahalleye sürdüm son sürat.