akıl hastanesinden bir günlük

" 14 şubat 2005
yıllar oldu günlük. babam da gitti. kardeşimi görmüyorum aylardır. şeyda her hafta gelmeye devam ediyor. vazgeçmeyecek.ama benim kurtuluşum yok.o da biliyor bunj ama vazgeçmeyecek biliyorum. benim gözyaşlarımı dindirmeye çabalardı eskiden şimdiyse her gelişinde o güzel yüzü ıslanıyor.onu da yanımda çekiyorum günlük ve bu olmayacak.
1 yıl önce babamın ölüm haberini aldığımda onu benim öldürdüğümü biliyordum.son 1 yılının her anını benim yanımda geçirdi.her gün o bankta benimle oturdu,her gün oğlunun ölümünü izledi ve bitti, dayanamadı babam.
o 1 yılda hayatımda demediğim kadar "baba seni seviyorum" diyebildiğim için şanslıyım belki de...
şeydayla hayallerim vardı:
basit bir salı sabahını hayal ederdim hep. basit herkesin yaşayabileceği türden bir şey.
uyanıyorum, yatağın yanında nişanlım var, bembeyaz vücuduyla kaybolmuş çarşafın içinde. uyandırmak istemiyorum onu ama tutamıyorum kendimi, yanına dönüyorum tekrar ve öpüyorum, sarılıyorum. uyanıyor
"bare sabah sabah rahat dur kerem " diyor gülerek. giyiniyorum.dükkanı açmam lazım erkenden tabi. balkonumuzda bir sigara yakıyorum. güneş vuruyor tenime ve o anda kendimi tanrı zannediyorum.ona sahibim, evime sahibim, dükkanıma sahibim. tanrı olmama yetmez mi ? belki de şu anda yukardakine iyi davranmam gerekiyor, yaklaştım ona çünkü.
baba, anne orada farklı olalım,bu sefer daha güzel yaşayalım. geliyorum...
kırmızı koddan çıkmayı ve seni bana vermelerini uzun zamandır bekliyordum. çünkü zaman gelmişti. annemi babamı öldüren ben ona da aynı şeyi yapamam.
sana anlattığım hayalleri onun da yaşamaya hakkı var ve güneş tenine vururken kendini tanrı zannedecek erkek değilim ben. siyah saçlarında, teninde,gözlerinde kaybolmak isterdim ama beyaz solgun mermerlerin arasında veda etmek varmış sana. benim hayallerimi yaşamadan dileğiyle...
günlük son sözümü sana sakladım. şuan seni karaladığım kalem son harflerini yazıyor siyah mürekkeple. bundan sonra rengi kırmızı olacak. kanımla mühürlüyorum seni, elveda... "

beyler günlük bitiyor, okuyan herkese teşekkürler bu anları benimle paylaştığınız için. iyi geceler...