aslında herşey güzel başlamıştı

kalkıp ağzını yüzünü tekmelemek isterken yüzüme
aldığım darbeler sonucunda tek yapabildigim şey
ellerim ile yüzümü korumak oluyor.
ve selcuk ayakkabılarını yüzümle buluşturmaya
devam ediyor. kafasını yana cevirip samsung e250
telefonlarına poz verip ta bu yıla kadar hiç değişmeyen
modayı başlatan şişko kızlardan biri ayy kavga vaar
diyor ve sanki kavga yeni başlamış etkisi uyanıyor etrafta.
herkes bir anda başımıza toplanıyor,
bir kaç iri yarı adam yüzümü tekmeliyen ve bana fiziksel acı
verip ruhani acımı söküp alan herifi
başımdan çekiyor.
sizene be! diye inliyorum kafamı boğaya yaslamış bir şekilde
belli ki beni çok dövmüş ki gömleğim kan içinde
dediğime aldırmadan beni de koltuk altımdan tutup
kaldırıyorlar ve bunu yediğim dayağın etkisine veriyorlar.
yerden buldugum ilk taşı da kendimle birlikte kaldırıp
arkamda bulunan herifin yüzüne indiriyorum.
zütüm kaşınıyor beyler. kaşınıyorum yani.
bir kaç tokatta ondan yedikden sonra onuda başımdan alıyorlar ve
yaşlı bir hanıma dokunmucağıma inandırarak kendini
bir teyze gelip kolumda tutuyor beni
"gel evladım,"
gidiyorum peşinden. yüzünü gözlerimi
kapatan kanın etkisinden göremiyorum fakat
hayalen aklımdan beliren suliet kumsalda
sevcan ile bizi yakıştıran teyzeyle aynısı oldugu için
saygıda kusur etmemeye özen gösteriyorum.
"birşeyin yok ya,"
"yok teyze sadece üzerimden tır geçti" diyorum
ukala bir şekilde. dişlerimdeki kandan iğrenmiş olucak ki
siyah kaplı çantasından çıkardığı suyu bana doğru uzatıp
"al iç, sonra tükür" diyor.
dediğini yapıyorum ve ağzımdan bir insanı sadece görüntüsüyle
kusturucak miktarda kan çıkıyor. midem bulanmıyor.
çünkü o kan benim kanım. biraz olsun kaşıntım geçiyor derken
karabalığı yaran bir genç
kan ile pislenmiş ayakkabılarını yüzüme geçiriyor.