1. 1.
    0
    @1 neden böyle şeyler yapıyorsun güzel kardeşim he? ayrıca sizde adamın sorunlarının ne olduğunu anlayıp dinlemeden atlamayın bir daha

    ayrıca ananız zaaa..

    (bkz: beynine güvenen gelsin bakalım hikaye var)
    (bkz: beynine güvenen gelsin bakalım hikaye var)
    (bkz: beynine güvenen gelsin bakalım hikaye var)
    (bkz: beynine güvenen gelsin bakalım hikaye var)
    (bkz: beynine güvenen gelsin bakalım hikaye var)
    (bkz: beynine güvenen gelsin bakalım hikaye var)
    (bkz: beynine güvenen gelsin bakalım hikaye var)

    ve gözümü kapadım gözümü açınca cihanbeylindeki lokantadaydım ağzına kadar tıka pasa doluydu lokanta. yanımda yakup yani adı bilinmeyen adam vardı o ertesi günü yaşıyordum muhtemelen. şaşırtıcı olan detayı unutmuştum. bir masaya oturduk ve beklemeye başladık az sonra benim arabamla bir çift geldi lokantaya yakup masadan kalkıp gitti millet küfretmeye başladı çift gülüyordu biraz sonra gülerek kalktılar bu bana yabancı gelmiyordu.en başa mı döndüm diye sordum kendi kendime ama hayır yaşadıklarım gerçekti, her şey kelimesi kelimesine gerçekti. lokantadan çıktım elimde bir araba anahtarı vardı açma düğmesine bastığımda açılan arabaya binip çifti takip ettim kendimi takip ediyormu hissine kapılmadım değil. araba mükerrim'in evinin önünde durdu arabadan çift değil 4 kişi indiler. aralarında mükerrem'de vardı ama diğerlerinin yüzünü tam göremedim. bir süre sonra bana bir mesaj geldi en yakın tekel bayisinin önünde bekle biz geliyoruz diye. mesaj bilmediğiim bir numaradan gelmişti. dediklerini yaptım tekel'in önünde beklerken derya ve o adam gelmişti. benim arabamla sonra arabaların değiştik sokağın başında bekle balkona birisi çıkacak çıkınca arabayı kapının önüne sür ve arabanın içinde otur dediler.ben bazı oyunlar döndüğünü en başından anlamıştım ama artık kesin emindimbunlar bazı insanları alıp delirtiyorlardı o kadar başka bir açıklaması yoktu bu olanların. dediklerini yaptım balkona çıkınca yeni adamları sokağın başına gittim ama arabadan inip apartmana koştum kapının ziline bastım açan olmadı defalarca bastım kapıyı mükerrem açtı. ve bana daha ne kadar tekrarlanacak dedi. kapıyı örtecekken engelledim örtmesine izin vermedim.ve dedim ki neler yapıyorsunuz bana? tekrarlanan ne diye sordum o da bana. bunu siz normaller bilemezsiniz dedi. sizler sadece hayatı normal yaşarsınız ben ise yarınsız birisiym dedi. bana olan şeyler ona da olabilirdi bence bende sanırım aynı günü farklı sıfatlarda yaşıyordum. aynısı bana da oluyor diyecektim ki birisi kafama sert bir cisimle vurdu. uyandığımda yine evdeydim ve sanırım yine o sabaha uyanacaktım ama işin garibi hep aynı günü yaşasaydım mükkerem'le tanıştığım günü yaşıyor olacaktım bu durumda mükerrem'in sabah bizde uyanması imkansızdı. bu sabah yine bizdeydi mükerrem. ve onunla konuşup bu durumdan nasıl kurtulacağımızı soracaktım. bunu denemeye çalıştığımda başıma gelebilecek her şeyi göze aldım, derya'nın odasındaydı odaya girdim o sırada üstünü giyiniyordu anadan doğma çıplaktı. yatağğın üstündeki silahı bana doğrulttu. " sapık olmaman gerekirdi" ded bende " bunu biliyorsun çünkü insanların bütün özellikleri değişmiyor değil mi?" dedim. şaşırmıştı kendisinden başka bu durumu yaşayan birisi daha vardı. üstünü giyinmesini bekledim ve adının mükerrem olduğunu falan söyledi bu durumun nasıl olduğunu sormuştum ona. o da sadece belirli mekanlar var oralara zaten günün sonunda veya başında istemsiz olarak gidiyorsun dedi bana bu belayı bu ev bulaştırdı ben buraya istemsiz olarak geliyorum dedi. aynı şey bana da oluyordu ben de mutlaka cihanbeyli'ndeki lokantaya gidiyordum. ama oradan sonra olmadı bu olay mükerrem'in evinden sonra olmuştu bu saçmalık hadi cihanbeyli'ne gidelim dedim. o da nedenini sordu bana. sorma gidelim deyince fazla karıştırmadı atladık arabaya yolda yine o adam bekleyecekti emindim.ama yolun kenarına baktığımda o adam yoktu belki de bu gün bazı değişiklikler olabilirdi yani normale dönmek gibi. şu aralar en çok istediğim şeylerden birisi buydu şüphesiz. içim rahatladı cihanbeyli'ye gittiğimde ise oranın normal bir lokanta olmasını istiyordum oraya 5 saatin sonunda vardık. lokantanın yerine gittiğimde, kapılıydı hemde bayadır kapalıymış yani. esnaflara sorduk kapanalı iki yıl olmuş. bu beni iyice delirtmeli miydi, yoksa bu duruma sevinmeli miydim sonuçta bazı şeyler normalini bozmuştu.ama bir şeyler hala ters gidiyordu olayların başlangıç noktasının kapalı olması olayların başı veya sonu olmayacağına mı yoksa olayların bittiğine mi işaretti. biraz düşünmek için arabaya girip oturdum biraz da gözlerimi dinlendiriyodum. gözümü tekrar açtım ve lokantanın içindeydim tüm herkes ayakta camdan dışarıya bakıyoduk dışarıda benim arabam ve mükkerrem vardı arabanın içerisinde ben uyuyordum. eğer ki tahmin ettiğim şey oluyorsa içeride gerçekten birileri vardı ama biz derya ile oraya nasıl girmiştik? tekrar uyandım arabanın içerisinde hiç vakit keybetmeden bir sopa buluup dükkanın camlarını kırdım içerisi dehşet şekilde pis kokuyordu cesetler vardı 2 yıllık cesetten 2 günlük cesede kadar derya'nın cesedide vardı kafayı yemek üzereydim. benim cesedim yoktu çünkü ölü olabileceğimi düşünmüştüm. burayı kırdığım için artık normal olabilirdi bazı şeyler. mükkerrem'de bana lütfen o eve gidelim dedi. çünkü oradada bazı ölüler olabilirdi. ama neden ben buraya geliyordum ve neden mükerrem o eve gidiyordu derya'nın ölüsü 2 üç günlük gibiydi. ufak bir sorunumuz vardı polis orada ölüler olduğunu bilmem için oraya onları benim koymuş veya bir başkasına ortak olmuş olmam gerekiyordu. polisler gelip beni sorgulayacaktılar ama önemli değildi çünkü zaten bir sonraki sabah veya herhangi bir zaman diliminde ölü bir kadın tarafından güzel bir kahvaltıya ciksi iki kadınla oturacaktım. ama artık olayı en başından yabancı olarak yaşıyacağım birilerinin olmaması beni rahatlatıyordu mükerrem. sorgu odası öyle bilindiği gibi karanlık fakan değil böyle bildiğiniz oda yani polisler bana sürekli oradaki ölüleri nereden biliyordun falan dedi. aklıma hiç bir şey gelmiyor, tek yaptığım şey susmak oldu bolca sustum baya bir dayak yedim ama bana karşı bir delil bulamadılar 1 hafta nezarette kaldım ve bazı şeyler düzeldi en azından zaman normal akıyordu mükkerrem beni almaya gelmişti onun için bazı şeyler hala düzelmemişti. zaman hep başa sarıyordu onda.ama ben artık konya'da kalacağımı ve normal hayatıma geri döneceğimi onu da hiç unutmayacağımı söyledim. sonra arabaya bindik ve bizim eve gidiyorduk konya'daki evimize. silahını çıkarıp kafama dayadı. izmir'e sür çabuk ben sana yardım ettim sıra sende dedi. şehir dışına çıkamayacağımı söylemiştim, soruşturma devam ediyordu ve bana bakıp ya ölmüş olursan dedi. bu kızda çok değişik bir hava vardı ve ona karşı çıkamıyordum nedense saçmaydı ama böyle oluyordu. nasıl yapıcağını sorduğumda çoktan yaptım bile dedi sen karakoldan çıkmadan önce lokantaya gidip birisini sen yaptım kimliğini üstüne eşyalarını üstüne attım ama dna testi fazla uzun sürmez bir kaçak olacaksın yapıcağın şey bu dedi. kendimi amerikan filmlerinde gibi hissetmemi sağlayan ciksi bir kadın. ama onunla aşk yaşamıycaktım, izmir'e o eve geri döndük sonunda derya yoktu ölüydü o adamın ölüsünü de odada bulduk. mükerrem kendisinin de düzeleceğini sanmıştı ama işler daha beter olacaktı.bu ölülerin bizimle bağlantıları ne olabilirdi diye düşünüyordum aslında. mükerrem'de aynı şekilde düşünüyordu bunların bizimle bağlantıları neydi? artık zaman normale dönmüştü durmadan başa gitmeyecektik bu durum aslında hayli iyiydi. ama polis ve yasalar da beni bırakmayacaktı isimsiz adamın ölüsünü bahçeye gömmüştük. mükerrem'in yasalar karşısında temiz olması gerekirdi. normal bir yaşantıya adım atmıştı mükerrem'le yurt dışına çıkıp bütün bu olanlardan kurtulacaktık. ve beraber yaşayacaktık artık. belki evlenebilirdik, mutlu bir yaşantı istiyorduk aldığımız haberlere göre polis lokantada ölü bulunan herkesin kimliğini araştırıyormuş. hepsi neredeyse eski polis veya polisle bağlantılı olabilen insanlar çıkmış. bu durum bizi pek bağlamıyordu artık sonuçta bizim bir ilgimiz yoktu veya vardı tek düşündüğüm artık mükerrem'di.

    (bkz: beynine güvenen gelsin bakalım hikaye var)

    (bkz: beynine güvenen gelsin bakalım hikaye var)

    (bkz: beynine güvenen gelsin bakalım hikaye var)

    (bkz: beynine güvenen gelsin bakalım hikaye var)

    (bkz: beynine güvenen gelsin bakalım hikaye var)

    (bkz: beynine güvenen gelsin bakalım hikaye var)
    Tümünü Göster
    ···
   tümünü göster