cinlerle ilk iletişimim ve yıllar sonra 2

içim çok ama çok daralıyordu . okulu ciddi manada aksatıyordum . sürekli saçma sapan işlerle vakit öldürüyordum . bir gece geç vakitte eve geldim . şimdi anlatacaklarım sır kapısı gibi olacak ama yatağa uzandım , uyumaya kastım . tahminen 10 dakika kadar bu vaziyette uyku denen tatlı kahpenin gelmesine çabaladım . o esnada aklıma çok çok eskilerden ailemin öğrettiği ve şimdi de sık sık başvurduğum bir yöntem geldi . sağ yanıma döndüm ve kalbimle allahı düşünmeye başladım . dikkat ediniz kalbimle . yani onu bir şekil şemal dairesinden ziyade , saf sevgi ile düşündüm . kalbim ona açılan tek ve son kapıydı , herkesin böyledir . sadece onu ne kadar sevdiğimi düşündüm . inanır mısın ben hayatımda bu olaydaki huzuru ve coşkuyu hiçbirşeyde daha hissetmedim . aşırı bir sevgi hali , yoğun bir muhabbet başladı . gözlerimden hafif hafif yaşlar süzüldü . kalbimden ona sesleniyordum . haşa telepati gibi bir durum . sözcük yok , birşey yok . hani filmlerde olur ya düşünceleri yansıtan aygıtlar falan , işte düşünce ve hislerimin o an aynı şekilde çevrildiğini hissettim . gelenleri de aynı şekilde algılıyordum . sürekli içimden ' ben çok pişmanım , seni çok seviyorum ' diyordum . her sözümde affedildiğimin müjdesi gibi bir çiçek açıyordu gönlümde . kalbim gülüyordu . ve bu halde uzun süre kaldım . tadına doyamıyordum bu anların , bu lezzetten vazgeçmek ahmaklıktı . onu çok yanlış anladığımı hissettim . çocukluktan beridir korkutulduğumuz yaradanın aslında ' sevgi ' olduğunu anladım . ciddi anlamda merhametini üzerimde hissettim . uzun zamandır alnım secdeye değmemişti . çocukça bir hal ile hemen koşup banyo yaptım , en güzel elbiselerimi giydim . o tekbiri alırken , sanki tüm vücudum baştan aşağı titriyordu . yeniden doğuş gibi bir his .